آی تی پورت

زبان یکی از آخرین اندامهای بدن افراد قطع نخاعی است که ممکن است از کنترل آنها خارج شود، از این رو محقق ایرانی موسسه تکنولوژی جورجیا از این توانایی استفاده کرده و سیستم هدایت زبانی جدیدی را ویژه این نوع بیماران ابداع کرده ست.

این سیستم هدایت زبانی یا TDS ابزاری بی سیم و قابل اتصال به دهان است که به کاربر خود امکان می دهد عملکرد رایانه ها یا حرکت ویلچیرهای الکتریکی را با استفاده از حرکات زبان کنترل کند. کنترل جدید ویلچیرهای الکتریکی در واقع قطعه ای مشابه قالبها و سیمهای نگهدارنده دندان (ارتودنسی) است که حسگرهایی درون آن کار گذاشته شده و بر روی سقف دهان قرار می گیرد و توسط تکه آهن ربایی که بر روی زبان وصل شده کنترل می شود به این شکل سطح جدیدی از ارتباطات و حمل و نقل را در اختیار بیماران قطع نخاع قرار می دهد.

“میثم قوانلو” استادیار مهندسی رایانه و الکترونیک در موسسه تکنولوژی جورجیا پیش از این نسخه ای متفاوت از ابزار TDS را ابداع کرده بود. در آن نسخه از این فناوری بیمار باید سرپوشی را به سر می گذاشت تا این ابزار بتواند حرکت قطعه مغناطیسی بر روی زبان را ردیابی کرده و کنترل ابزارها را به عهده بگیرد، اما متاسفانه این نسخه از ابداع دارای محدودیتهایی بود، از جمله اینکه چرخش کامل سر به معنی نیاز به تنظیم سازی مجدد کل سیستم هدایتگر بود.

اما قوانلو در نسخه جدید این فناوری حسگرها را درون دهان فرد قرار داده و سیستم کنترل زبانی جدیدی را با پایداری مکانیکی بالاتر و راحتی بیشتر ارائه کرده است. به گفته قوانلو، از آنجایی که ابزارهای دندانپزشکی درون دهان قرار می گیرند و متناسب با ابعاد و نیازهای فک بیمار قالب گرفته می شوند، این سیستم کنترلی جدید در هنگام استفاده آشکار نخواهد بود و کاربر احساس راحتی بیشتری خواهد داشت.

حرکت زبان به سمت چپ و راست بالای دهان برای حرکت دادن ویلچیر به سمت چپ و راست، حرکت دادن زبان به سمت چپ و راست میانه دهان برای کلیک چپ و راست در رایانه، میانه دهان برای توقف و حرکت به سمت چپ و راست پایین دهان برای جلو و یا عقب رفتن در نظر گرفته شده است

در هر چهار گوشه سیستم جدید کنترل زبانی حسگرهایی قرار دارند که حرکات آهن ربای روی زبان را ردیابی می کنند. خروجی این حسگرها به صورت بی سیم به ابزاری مانند یک آی-پد یا آی-پاد ارسال شده و دستور مورد نظر کاربر به واسطه تعیین موقعیت آهن ربای روی زبان متناسب با دیگر حسگرها رمزگشایی می شود. سپس این داده ها می توانند نشانگر رایانه را حرکت داده و یا کنترل ویلچیری را به دست بگیرد.

انرژی این سیستم با کمک سلول لیتیومی قابل شارژی تامین می شود، این سلول توسط لایه ای در برابر آب عایق شده و در درون ابزار اکریلیکی ویژه دندانپزشکی قالب گرفته شده است.

قوانلو و تیمش طی ماه های گذشته از داوطلبانی برای آزمودن این سیستم کنترلی جدید استفاده کرده بودند، به گفته وی طی این آزمایشها کاربران توانسته اند استفاده از سیستم را به خوبی فراگرفته و نمایشگر رایانه را با سرعت و دقت حرکت دهند و همچنین توانسته اند با سرعتی بالاتر و با برخوردهایی کمتر از میان مسیری پر مانع عبور کنند.

بر اساس گزارش گیزمگ، قوانلو انتظار دارد در آینده ای نزدیک و با اجرای آزمایشهایی که در آنها کاربران باید از سیستم هدایت کننده در کارهای روزانه خود استفاده کنند، نتایج بهتری به دست بیاید.