آی تی پورت

اگر به دنبال خرید یک گوشی یا سیم کارت جدید در کشورهای مختلف باشید، یا اینکه اگر کلا به بحث شبکه‌های مخابراتی و ارتباطی علاقه‌مند باشید، حتما اختصاراتی مثل CDMA و GSM به گوش‌تان خورده است. احتمالا با دیدن این اختصارات از خودتان پرسیده‌اید که CDMA و GSM چه هستند و چه فرقی با هم دارند و چه تاثیری روی تلفن همراه شما دارند.

این دو استاندارد مخابراتی در مناطق مختلفی کار می‌کنند و به ارتباطات جهانی امکان برقراری تماس بین افراد را می‌دهند، ولی هر کدام از این دو، اطلاعات ورودی و خروجی را به شکل‌های متفاوتی به امواج رادیویی تبدیل می‌کنند.

GSM چیست؟

GSM مخفف عبارت Global System for Mobile Communication یا سیستم جهانی ارتباطات سیار است و در اکثر نقاط جهان به جز آمریکا و روسیه و چند کشور دیگر، از همین استاندارد ارتباطات استفاده می‌شود؛ پس GSM برای اکثر نقاط جهان یک استاندارد عمومی محسوب می‌شود. شبکه‌های GSM از TDMA استفاده می‌کنند که مخفف Time Devision Multiple Access یا همان تقسیم چندگانه زمان دسترسی است. روش کار TDMA این است که به جریان‌های مکالمه جایگا‌های زمانی می‌دهد، آنها را در یک توالی متناوب قرار می‌دهد و در فواصل بسیار کوتاه بین این جایگاه‌ها سوییچ می‌کند. در هر کدام از این فواصل، تلفن‌های همراه می‌توانند اطلاعات خودشان را انتقال دهند. این شبکه برای اینکه بداند چه کاربرانی به شبکه متصل شده‌اند، برای هر گوشی از یک کارت ماژول هویت کاربر کمک می‌گیرد؛ همان چیزی که بیشتر با نام سیم کارت می‌شناسیم.

سیم کارت‌ها یکی از مهم‌ترین بخش‌های شبکه GSM می‌باشند. سیم کارت محل نگه‌داری اشتراک سرویس شما، هویت شبکه و اطلاعات تماس شماست. از هویت شبکه برای اختصاص دادن جایگاه‌های زمانی به مکالمات شما استفاده می‌شود، و از آن مهم‌تر اینکه به شبکه می‌گوید شما به چه خدماتی دسترسی دارید. اگر اپراتور این اجازه را داده باشد، سیم کارت‌ها حتی می‌توانند اطلاعات خود را بین گوشی‌ها نیز منتقل کنند.

CDMA چیست؟

شبکه CDMA که مخفف Code Devision Multiple Access یا همان تقسیم چندگانه کد دسترسی است بیشتر در آمریکا و روسیه مورد استفاده قرار می‌گیرد – هر چند GSM هم در این کشورها به کار می‌رود. زمان جنگ جهانی دوم بود که نیروهای متفقین برای اینکه اجازه ندهند نیروهای نازی سیگنال‌های رادیویی را متراکم کنند فناوری CDMA را ابداع کردند. بر خلاف GSM، شبکه CDMA به مشترکان خودش اجازه دسترسی به کل پهنای باند را می‌دهد، پس کاربران بیشتری می‌توانند هر زمان که خواستند به این شبکه متصل شوند. این شبکه مکالمات هر مشترک را با توالی‌های دیجیتالی تصادفی رمزگذاری می‌کند، به این معنی که اطلاعات مکالمات همیشه امن باقی خواهند ماند.

تلفن‌های همراهی که از شبکه CDMA استفاده می‌کنند نیازی به سیم کارت ندارند. در عوض، این گوشی‌ها طوری طراحی می‌شوند که فقط تحت پوشش شبکه یکی از اپراتورهای CDMA کار کنند.

کدام یک بهتر است؟

این دو شبکه از نظر کیفیت فرقی با هم ندارند. هم GSM و هم CDMA شبکه‌هایی استاندارد برای برقراری ارتباطات همراه در جهان هستند. چیزی که روی کیفیت مکالمات اثر می‌گذارد خود شبکه است، نه نحوه انتقال اطلاعات در آن شبکه.

CDMA همان‌طور که گفتم به تعداد مشترکان بیشتری اجازه دسترسی می‌دهد، پس ظرفیت مکالمات در CDMA از شبکه GSM بیشتر است. از آن گذشته CDMA بنیان تمام شبکه‌های ۳G است – هم برای GSM و هم برای CDMA.

با این حال، یک شبکه جدید هم ایجاد شده که به سرعت در حال تبدیل شدن به یک استاندارد محبوب در دنیا است و خیلی از شرکت‌های سازنده تلفن همراه هم از آن استقبال کرده‌اند. نام این شبکه LTE است که مخفف Long Term Evolution یا همان تکامل بلند مدت می‌باشد. این فناوری در واقع نسخه توسعه یافته شبکه GSM است پس روند کارش درست مثل GSM است. از آنجایی که سرعت این شبکه بسیار بیشتر است، از آن به عنوان بنیان شبکه ۴G استفاده می‌شود. می‌توان گفت آینده ارتباطات همراه در اختیار شبکه LTE است.