آیا پیام‌های مستقیم توییتر به اندازه کافی امن هستند؟
شبکه‌های اجتماعی می‌توانند حریم خصوصی و حتی امنیت شما را واقعا به خطر بیاندازند. اگر گذرواژه قدرتمندی برای اکانت خود معین نکرده باشید ممکن است تمام اطلاعات خصوصی خود را در معرض خطر لو رفتن قرار دهید. اما اگر باهوش باشید و میزان اطلاعاتی که در اختیار شبکه‌های اجتماعی قرار می‌دهید را محدود کنید، می‌توانید حجم قابل قبولی از اطلاعات مهم خود را امن نگه دارید. هر چند، توییتر خطری بسیار جدی برای حریم خصوصی شما محسوب می‌شود – و اگر پرونده‌های قانونی حقیقت داشته باشند، پیام‌های مستقیم توییتر می‌تواند موضوع را حتی از این هم خطرناک‌تر کند.
چه اتفاقی افتاده؟
پروفایل شما در توییتر به صورت پیش‌فرض عمومی است. با این حال همه ما می‌دانیم که شما می‌توانید پروفایل خود را خصوصی کنید و فالوئرهای اضافی را هم بلاک کنید.
پیام‌های مستقیم در توییتر اما، همیشه به آدم حس امنیت بیشتر را منتقل می‌کردند. اگر می‌خواستید با کسی شخصا ارتباط برقرار کنید یا اطلاعات مهمی را با او به اشتراک بگذارید به طوری که هیچ کس متوجه نشود، بهترین راه ارسال DM یا پیام مستقیم بود. تازگی هم که توییتر این امکان را فراهم کرده که به اختیار خود کاری کنید که از همه بتوانید پیام مستقیم دریافت کنید. قبلا فقط کسانی که شما را فالو می‌کردند می‌توانستند به شما پیام مستقیم بدهند.
اما یک دعوی قانونی این احتمال را بر سر زبان‌ها انداخته که انگار پیام‌های مستقیم آن‌چنان هم که ما فکر می‌کردیم ایمن نبوده چون توییتر مشغول خواندن پیام‌های مستقیم ما بوده.
طبق پرونده‌ای که در روز دوشنبه به تاریخ ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۵ تشکیل یافته است، ویلفرد رنی از توییتر پرسیده که این شرکت چطور می‌تواند لینک‌های داخل پیام‌های مستقیم را ریدایرکت کند. اگر کاربر توییتر باشید با کوتاه شدن لینک‌ها آشنایی دارید. ویژگی مفیدی است چون در توییت‌ها به ۱۴۰ کاراکتر محدود هستید و لینک‌های کوتاه به شما فضای بیشتری برای نوشتن می‌دهد. درست است؟ نه. چون لینک‌ها در پیام‌های مستقیم به محدودیت شما چیزی اضافه نمی‌کنند. رنی توییتر را چنین متهم می‌کند که:
قبل از اینکه توییتر پیام را به دست کاربر مورد نظر برساند، به محتوای پیام دسترسی پیدا می‌کند و آن را مورد بازبینی قرار می‌دهد. در لحظه‌ای که فرستنده پیام مستقیم روی دکمه ارسال پیام کلیک می‌کند، توییتر این پیام را دریافت می‌کند سپس آن را باز می‌کند، اسکن می‌کند و در واقع از محتوای پیام باخبر می‌شود.
لینک‌های کوتاه به وسیله یک الگوریتم ایجاد می‌شوند که پیام‌ها را اسکن می‌کند و لینک‌ها را با URLهای کوتاه شده جایگزین می‌کند. خود کاربران سال‌هاست که همین کار را توسط ابزارهای متفرقه‌ای مثل TinyURL انجام می‌دهند.
این برای شما چه مفهومی می‌تواند داشته باشد؟
اگر URLها روی محدودیت تعداد کاراکترها تاثیری ندارند، پس جریان چیست؟ باید به دقت ببینید که توییتر چرا دارد این کار را انجام می‌دهد – یا اینکه حداقل در این مورد به فرضیات خود پناه ببرید. پرونده مربوطه مدعی است که همه چیز به خاطر پول است و اگر منطقی به ماجرا نگاه کنید این فرضیه چندان هم غلط به نظر نمی‌رسد.
طبق فرضیه رنی، اینکه توییتر بتواند بفهمد که کاربرانش بیشتر به کدام صفحات لینک می‌دهند به این شرکت اجازه می‌دهد که این اطلاعات مهم را در اختیار تبلیغ کننده‌ها و وب‌سایت‌های متفرقه قرار دهد و سود مالی خودش را افزایش دهد. کمی به توییت‌های تبلیغاتی فکر کنید. شاید در نگاه اول این توییت‌ها به چشم شما مزاحم باشند ولی همه این تبلیغات برای شما هدف گذاری شده‌اند. تبلیغات فیسبوک هم همین طور هستند، یعنی با توجه به اطلاعات شما تبلیغاتی خاص را به شما نشان می‌دهد. خیلی بعید است که توییتر هم از همان روش فیسبوک برای افزایش درآمدهای تبلیغاتی خود استفاده نکند.
تصمیم با دادگاه است که قضاوت کند آیا توییتر به صورت اتوماتیک لینک‌های داخل پیام‌های مستقیم را کوتاه می‌کند یا اینکه واقعا به این پیام‌ها دسترسی مستقیم دارد.
اگر کمی بیشتر هم در این مورد بخواهیم فکر کنیم این احتمال نیز وجود دارد که توییتر از طریق پیام‌های مستقیم اطلاعات بیشتری در مورد خود شما به دست بیاورد، درست مثل سرویس پیام رسانی مثلا امن فیسبوک. مثلا ممکن است توییتر به کمک ردیابی پیام‌های مستقیم بداند که شما چه زمان‌هایی بیشتر آنلاین هستید و یا از چه دیوایسی استفاده می‌کنید. این می‌تواند به آن معنا باشد که بازاریابی توییتر به طور کامل متناسب با اطلاعات شما انجام می‌پذیرد.
البته این موضوع از نظر امنیتی نگران کننده نیست – خیلی خوب، کمی نگران کننده هست. ولی مسائل مهم‌تر و نگران کننده‌تری هم وجود دارند. کافی است در مورد یک شخص کمی اطلاعات کسب کنید تا بتوانید با توجه به این اطلاعات تمام گذرواژه‌ها و پین‌هایش را حدس بزنید. ولی این وسط حریم خصوصی نگرانی اصلی است. حریم خصوصی بسیار مهم‌تر است یا همان‌طور که ادوارد اسنودن می‌گوید:
اینکه بگویید چون هیچ چیزی برای پنهان کردن ندارید به حفظ حریم خصوصی هم اهمیت نمی‌دهید درست مثل این است که بگویید به آزادی بیان اهمیت نمی‌دهید چون حرفی برای گفتن ندارید.
اگر نگران حریم خصوصی خود نیستید پس اصلا چرا از پیام‌های مستقیم توییتر استفاده می‌کنید؟ اگر واقعا چنین است، پس بهتر است همه چیز را به صورت عمومی توییت کنید.
شما چه کاری می‌توانید انجام دهید؟
شما نگران هستید که توییتر چه چیزهایی را می‌خواند و می‌بیند؟ نگرانی شما به اندازه کافی منطقی هست. شاید البته نگرانی شما بی‌مورد باشد ولی راه حل‌هایی هم برای این مشکل وجود دارد.
شاید این احمقانه به نظر برسد ولی تا حد امکان سعی کنید لینکی ارسال نکنید. الگوریتم‌ها شاید باز هم پیام‌های مستقیم شما را مورد بازبینی قرار دهند، اما حداقل در این صورت اطلاعات کمتری از شما به دست می‌آورند و این یعنی توییتر کمتر می‌تواند تبلیغات هدفمند به شما نشان دهد. هر چه کاربران بیشتر این کار را انجام دهند، ارزش پیام‌های مستقیم هم برای توییتر کمتر می‌شود.
اکثریت کسانی که در توییتر به صورت خصوصی با آنها گپ می‌زنید کسانی هستند که شما به خوبی می‌شناسید. معمولا شما اطلاعات خصوصی خود را با غریبه‌ها شریک نمی‌شوید (یعنی امیدوارم). پس چرا به جای پیام‌های مستقیم توییتر، مکالمات و مکاتبات خصوصی خودتان با این افراد را به یک پلتفرم پیام رسانی امن‌تر و مطمئن‌تر منتقل نمی‌کنید؟
خوشبختانه پلتفرم‌های امن پیام رسانی این روزها کم نیستند. مثلا می‌توانید از آی‌مسیج اپل استفاده کنید یا اینکه به سراغ تلگرام بروید که یکی از امن‌ترین سرویس‌های پیام رسانی در حال حاضر به شمار می‌رود.
آیا شما هم نگران پیام‌های مستقیم توییتر هستید؟
توییتر یکی از بزرگ‌ترین و محبوب‌ترین شبکه‌های اجتماعی در دنیاست، ولی حتی تصور اینکه توییتر کاربران خودش را تحت نظر دارد هم به اندازه کافی ترسناک هست – مسلما چون ما اطلاعات مهمی را در توییتر رد و بدل می‌کنیم.
اما این موضوع هنوز به طور رسمی تایید نشده است. این پرونده قانونی هنوز در جریان است. توییتر قرار است در دادگاه از خودش دفاع کند. شاید جالب باشد که ببینیم توییتر در دفاع از خود چه مدارکی را ارائه می‌کند. من که واقعا مشتاقم بدانم که اگر لینک‌ها روی محدودیت کاراکتری پیام‌های مستقیم تاثیری ندارند پس چرا توییتر لینک‌ها را کوتاه می‌کند؟
آیا شما هم نگران هستید؟ آیا الگوریتم‌هایی که پیام‌های مستقیم شما را بررسی می‌کنند و لینک‌های این پیام‌ها را کوتاه می‌کنند، به حریم خصوصی شما تجاوز کرده‌اند؟ یا اینکه فکر می‌کنید کلا چیز مهمی نیست؟
در واقع این کار از نظر من اشکالی نداره، اینکه توییتر این کارو برای هدفگذاری تبلیغ هایش انجام دهد خب خیلی خوبه و ما حداقل از تبلیغ هرز در امانیم و در راجع به حریم شخصی ما نباید اطلاعات مهم یا شخصی خودمون رو در شبکه اجتماعی به اشتراک بذاریم، همین!
جالب بود