آی تی پورت

جنگ کنسول‌ها. جنگی بر سر سلیقه، قدرت و سابقه. جنگی به قدمت بازی‌های ویدیویی. در چند دهه اخیر شرکت‌های زیادی از هر سوی دنیای فناوری سعی خودشان را کردند که با سیستم‌های به درد نخور خود شانس‌شان در رینگ رقابت‌های کنسولی امتحان کنند، ولی فقط چند شرکت توانستند برای مدت محدودی در فضای شدیدا رقابتی کنسول‌های بازی باقی بمانند. در نهایت، فقط سه شرکت هستند که در این زمینه حرفی برای گفتن دارند: نینتندو، مایکروسافت و سونی.

در نسل حاضر، این شرکت‌ها با کنسول‌هایی به نام‌های Wii U، ایکس باکس وان و پلی استیشن ۴ پا پیش گذاشتند تا بهترین تجربه بازی‌های کامپیوتری را به کاربران خود ارائه دهند. اما شما چطور می‌توانید بفهمید که کدام یک از این سه کنسول برای شما بهترین انتخاب است؟

ایکس باکس وان

ایکس باکس وان، یکی از چند دیوایسی است که مایکروسافت فکر می‌کند می‌تواند به گیمرها ترکیبی خارق‌العاده از تفریح و کارایی را ارائه کند که هیچ مشابهی هم ندارد. با اینکه ایکس باکس وان در بازار به اندازه نسل قبلی این کنسول یعنی ایکس باکس ۳۶۰ موفق نبوده، نمی‌توان نتیجه گرفت که ایکس باکس وان کنسول ضعیفی است.

ایکس باکس وان با بازی‌های وسوسه انگیز (که اکثرا انحصاری نیستند)، امکانات خیلی خوب برای استریم کردن بازی‌ها و یک کیت سخت‌افزاری قابل قبول عرضه می‌شود، آن هم با قیمتی که به جیب خریدار فشار سنگینی وارد نمی‌کند. در حال حاضر، یکی از بزرگ‌ترین نقاط ضعف ایکس باکس وان فقدان عناوین انحصاری است. تعداد بازی‌هایی که به خاطرشان ایکس باکس وان را به کنسول خانوادگی Wii U یا کنسول قدرتمند پلی استیشن ۴ ترجیح بدهید خیلی کم است.

هر چند قرار است در سال آینده میلادی چند بازی انحصاری برای ایکس باکس وان عرضه شود، ولی قبل از آن مایکروسافت سعی دارد با ارائه یک اکوسیستم واحد در قالب ویندوز ده برای ایکس باکس وان، توجه مخاطبان را دوباره به سمت ایکس باکس وان جلب کند. با این اکوسیستم واحد، کاربران می‌توانند علاوه بر تماشای فایل‌ها و فولدرها، تمام اپ‌ها و نرم‌افزارهای بومی جدید را هم بین تمام دیوایس‌های دسکتاپ و موبایل مبتنی بر ویندوز ده، اجرا کنند.

افزونه‌های محبوبی مثل منشی صوتی مجازی مایکروسافت یعنی کورتانا با داشبورد اصلی ایکس باکس وان ادغام خواهد شد و نرم‌افزارهای فراوانی هم قرار است از طریق ویندوز استور در اختیار کاربران ایکس باکس وان قرار بگیرد. تازه اگر یک لپ‌تاپ یا تبلت مبتنی بر ویندوز ده داشته باشید، با ویژگی استریم داخلی ایکس باکس وان می‌توانید همه بازی‌های ایکس باکس خود را روی کامپیوترتان هم بازی کنید.

از نظر سخت‌افزار، ایکس باکس وان و پلی استیشن ۴ هر دو یک پردازشگر مرکزی مشابه ۸ هسته‌ای از AMD دارند، البته ایکس باکس وان با چیپ ۱.۷۵ گیگاهرتزی‌اش کمی سریع‌تر از پلی استیشن ۴ است که چیپی ۱.۶ گیگاهرتزی دارد. می‌توان گفت این تنها مزیت سخت‌افزاری ایکس باکس وان نسبت به پلی استیشن چهار است. در ادامه در مورد کنسول پرقدرت نسل جدید سونی بیشتر توضیح خواهم داد.

راستی حرفی از Halo 5 زدم؟ به هر حال Halo 5 خودش یک مزیت بزرگ محسوب می‌شود.

پلی استیشن ۴

اگر تصور شما از “پیروزی” در جنگ کنسول‌ها فقط به آمار فروش محدود می‌شود، در این صورت باید اعتراف کرد که از این نظر جدیدترین کنسول شرکت سونی به وضوح یک سر و گردن از بقیه رقبا بالاتر است و در آمار فروش جایگاه اول را بلاشک تصاحب کرده. پلی استیشن ۴ در آمار فروش با نسبتی تقریبا نزدیک به دو به یک، ایکس باکس را در هم کوبید. سونی تا اینجا به طور تقریبی توانسته ۲۵.۴ میلیون واحد پلی استیشن ۴ را در دنیا به فروش برساند، در حالی که آمار فروش جهانی ایکس باکس وان و Wii U هر دو روی هم به زور به ۲۴.۱۶ میلیون واحد می‌رسد… تکرار می‌کنم که این حاصل جمع میزان فروش کنسول‌های جدید مایکروسافت و نینتندو است.

از نظر گیمرها آنچه مهم‌تر است، عناوینی همچون Ratchet and Clanck، Uncharted 4 و بازی محبوب Last Guardian از Team Ico هستند که همگی منحصرا برای پلی استیشن ۴ عرضه خواهند شد، این یعنی اگر شما هم طرفدار این بازی‌های محبوب هستید، پلی استیشن ۴ می‌تواند کنسول منتخب شما باشد. ضمنا کنترلر پلی استیشن ۴ برای شیوه‌های مختلف بازی از طراحی بهتری برخوردار است، آن هم با یک ژیروسکوپ داخلی و یک پد لمسی که می‌تواند سطح جدیدی از تعامل با بازی‌ها را ایجاد کند؛ تعاملی که ایکس باکس هنوز در ایجاد آن عاجز است.

وقتی بحث سخت‌افزار به میان می‌آید، با اینکه ایکس باکس وان در سرعت پردازش پلی استیشن ۴ را شکست می‌دهد، اما کنسول قدرتمند سونی در یک جبهه سخت‌افزاری مهم‌تر این شکست خود را به خوبی جبران کرده: موتور گرافیکی. پلی استیشن ۴ همان پردازشگر گرافیکی ایکس باکس وان از شرکت AMD را دارد، ولی با هسته‌های بیشتر.

مسلما هیچ کدام از این دو کنسول از نظر قدرت گرافیکی نمی‌توانند با توانایی‌های پی‌سی‌ها رقابت کنند، پس می‌توان گفت که توانایی‌های گرافیکی تا وقتی که بازی به اندازه کافی خوب به نظر برسد، چندان هم مهم نیست. و از آنجایی که اکثر بازی‌های امروزی مولتی پلتفرم هستند، توسعه دهندگان بازی‌ها اصلا دوست ندارند وقت خود را تلف این کنند که بازی خودشان را روی یکی از کنسول‌ها بهتر از کنسولی دیگر نشان دهند. اگر به دنبال بهترین تجربه گرافیکی هستید، به احتمال زیاد قبلا به قدرت پی‌سی‌ها در گرافیک بازی ایمان آورده‌اید.

Wii U

نینتندو که زمانی در بازار کنسول‌های بازی یک پادشاه پر اقتدار بود، حالا دیگر آن جلال و جبروت سابق را ندارد. پر واضح است که نینتندو نتوانسته خودش را با تغییرات نسل به نسل گیمرها وفق بدهد، گویی که هنوز در گذشته گیر کرده. Wii U هم همان امید بزرگ شرکت نینتندو است که هرگز آن‌طور که مدیران این شرکت می‌خواستند به بار ننشست. البته این را هم فراموش نکنیم که شرایط نینتندو در زمان انتشار Wii U چندان خوب نبود و برای اینکه از رقبای بزرگش عقب نیافتد مجبور شد سرعت کار را تا حد ممکن افزایش دهد و به همین خاطر کیفیت کار به همان اندازه کاهش یافت. نتیجه شد یک کنسول با قدرت سخت‌افزاری نسبتا ضعیف، یک مجموعه محدود از بازی‌ها و یک کنترلر که به جای بازی کردن بیشتر به درد این می‌خورد که بکوبید در سر کسی که از دستش ناراحت هستید.

در مقایسه با دو کنسول برتر دیگر که بالاتر به آنها اشاره کردم، Wii U (که یک سال زودتر از هر دو رقیب منتشر شد) به سختی می‌تواند از نظر سخت‌افزاری با آنها رقابت کند. این کنسول یک پردازنده مرکزی ۳ هسته‌ای ۴۵ نانومتری و ۱.۲ گیگاهرتزی دارد. موتور گرافیکی دیوایس هم چنگی به دل نمی‌زند. این کنسول از نظر سخت‌افزاری می‌توان گفت یک سوم قدرت ایکس باکس وان و یک ششم قدرت پلی استیشن ۴ را دارد. با اینکه این ضعف سخت‌افزاری برای نینتندو خیلی مهم نیست (چون توسعه دهندگان بازی‌های این کنسول به کنار آمدن با محدودیت‌های سخت‌افزاری کنسول‌های نینتندو عادت دارند)، ولی کنترلر اعصاب خورد کن و مجموعه بسیار محدود بازی‌ها، حتی وفادارترین طرفداران نینتندو را هم ناامید می‌کند.

اگر واقعا عاشق Super Smash Brother هستید یا احترام خاصی برای جدیدترین شماره Mario Kart قائل هستید، Wii U می‌تواند برای شما انتخاب قابل قبولی به نظر برسد. ولی خارج از این پارامترهای محدود، هیچ فاکتور دیگری نمی‌تواند قیمت این کنسول را برای خریدار توجیه کند. از سوی دیگر، سونی و مایکروسافت هم هر دو گزینه‌های خانوادگی زیادی در اختیار دارند که روی سیستم‌های خودشان به کاربران پیشنهاد بدهند (که این یعنی دیگر نینتندو حاکم بازی‌های دسته خانوادگی نیست).

به همه موارد بالا این شایعه را هم اضافه کنید که به زودی هم ایکس باکس وان و هم پلی استیشن ۴ فرم‌ویرشان به روز رسانی می‌شود تا از پخش ویدیوها با کیفیت ۴K نیز پشتیبانی کنند. همین خبر می‌تواند ضربه بزرگ دیگری باشد بر بدنه فرسوده سفینه نینتندو در کهکشان کنسول‌های بازی.

بسیار خوب، حالا کدام کنسول برای شما بهترین انتخاب است؟ خوب، حداقل در مبارزه بین ایکس باکس وان و پلی استیشن ۴، انتخاب بیشتر به عناوین انحصاری خلاصه می‌شود. قطعا پلی استیشن ۴ با قیمتی یکسان قدرت بیشتری را ارائه می‌کند، ولی با توجه به اینکه اکثر توسعه دهندگان بازی‌های رایانه‌ای سعی می‌کنند کاری کنند که بازی‌های‌شان در هر دو کنسول نسبتا مشابه باشند تا از این طریق میزان فروش بازی خودشان را به حد اکثر برسانند، پس انتخاب نهایی به همان عناوین انحصاری هر کنسول محدود می‌شود.

عاشق Halo هستید؟ پس قطعا باید بروید سراغ ایکس باکس. برای Final Fantasy VII Remake لحظه شماری می‌کنید؟ پس پلی استیشن ۴ همان کنسولی است که باید بخرید. بچه دارید یا برای کودک درون خود به دنبال Smash Bros هستید؟ انتخاب شما Wii U باید باشد. بنابراین، با اینکه می‌توانید برای مقایسه این کنسول‌ها به امکانات سخت‌افزاری آنها نگاه کنید تا بهترین‌شان را پیدا کنید، ولی در نگاه منطقی این بازی‌ها هستند که بهترین کنسول برای شما را مشخص می‌کنند.